व्यलीक [vyalīka] a.
False, untrue; ताश्च व्यलीकं रुरुदुः कृतागसः
[Bhāg.6.14.48.] Offensive, disagreeable, displeasing; न च व्यलीकमासीद्राज्ञ एतद्वृत्तान्तं दृष्ट्वा त्रात इत्युक्त्वा
[Mb.3.197.] 23.
Not false; इत्थं गिरः प्रियतमा इव सोऽव्यलीकाः शुश्राव सूततनयस्य तदा व्यलीकाः
[Śi.5.1.] Unfit to be done.
कः A libertine.
A catamite.
कम् Anything disagreeable or displeasing, disagreeableness; ननु जन- विदितैर्भवद्व्यलीकौश्चिरपरिपूरितमेव कर्णयुग्मम्
[Śi.7.54.] Any cause of grief or uneasiness, pain, sorrow, grief; सुतनु हृदयात् प्रत्यादेशव्यलीकमपैतु ते
[Ś.7.24;] यस्मिन्ननैश्वर्यकृतव्यलीकः पराभवं प्राप्त इवान्तकोऽपि
[Ki.3.19.;] [Ku.3.25;] [R.4.87.] A fault, an offence, a transgression, any improper act; सव्यलीकमवधीरितखिन्नं प्रस्थितं सपदि कोपपदेन
[Ki.9.45;] [Śi.9.85;] एवं प्रत्यक्षदृष्टव्यलीकः किं ब्रवीमि
[Ratn.3;3.15.] Fraud, trick, deception; तस्मात् तमेव सेवेत न व्यलीकेन कर्हिचित्
[Pt.1.12,242.] Falsehood.
Inversion, contrariety.
Sin, demerit; न सूक्ष्ममपि मे किंचिद् व्यलीकमिह विद्यते
[Mb.14.14.7.]