-
आभु [ābhu] a. a. [आ-भू-डु] Pervading, reaching; तुच्छ्येनाभ्वपि- हितं यदासीत् [Rv.1.129.3.] (Sāy.); empty; stingy, emptyhanded; सत्यध्वृतं वृजिनायन्तमाभुम् [Rv.1.27.1.]
-
आभु mfn. mfn. empty, void, [RV. x, 129, 3] (‘pervading, reaching’ [Sāy.] ), [VS.]
-
पु. ब्रह्म . तुच्छयेनाभ्वपिहितं यदासीत । - ऋग १० . १२९ . ३ . आभु ( ब्रह्म ) व त्याला आच्छादणारी माया ( तुच्छ ) हीं दोन्हीं पहिल्यापासूनच आहेत . - गीर २५३ . [ सं . आभु = व्यापणारें ]
-
one whose hands are empty, stingy, [RV. x, 27, 1; 4.]
Site Search
Input language: