डिम्भ

{ ḍimbhḥ }

हिन्दी (hindi) WN

    see : अंडा

A Sanskrit English Dictionary

डिम्भ  m.  m. ( cf. म्ब) a new- born child, child, boy, young animal, [Śak.]; [Hāl.]; [Naiṣ.]; [Bālar.]; [Pañcar.]; [ŚāṅkhGṛ.] Sch.
   an idiot, [Mālatīm.]; [Sāh.]
   a young shoot, viii, 2"> [Naiṣ. viii, 2]
   an egg, [Pañcar.]
    N. of a दानव, ii, 102, 10">--- 10---
डिम्भ    cf. तोय-.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

डिम्भः [ḍimbhḥ]   1 A young child; रे रे ब्राह्मणडिम्भ [Māl.5.28] /29.
    any young animal such as a cub; जृम्भस्व रे डिम्भ दन्तांस्ते गणयिष्यामि [Ś.7.]
   A fool, a block- head.
   A young shoot. पलालजालैः पिहितः स्वयं हि प्रकाशमासादयतीक्षु- डिम्भः [N.8.2.]
-भा   An infant.