पूय्

{ pūy }

A Sanskrit English Dictionary

पूय्    cl. 1. P. पू॑यति ( [TS.]; [ŚBr.] &c.), Ā. पूयते ( [Dhātup. xiv, 13]), to become foul or putrid, stink.
पूय्   [ cf. Zd. pū, puiti; Gk. πύον, πύθω; Lat. pūs, pūteo; Lith. púti; Goth. fûls; Germ. faul; Eng. foul.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

पूय् [pūy]   1 U. (पूयति-ते)
   To stink, putrefy,
   To split up, divide.
   To be dissolved or destroyed; श्रद्दधानस्य पूयन्ते सर्वपापान्यशेषतः [Mb.1.1.254;] (considered by some to be 4 Ā. also).

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  कस्माद्चित् वस्तुनः स्थानाद् वा दुर्गन्धस्य प्रसरणानुकूलः व्यापारः ।   Ex. स्नानगृहं पूयते ।

ONTOLOGY:

होना क्रिया (Verb of Occur) ➜ क्रिया (Verb)

SYNONYM:

कुथ् क्नूय् शुच्