|
वि. कृश ; बारीक ; क्षीण ; वाळलेला ; शेलाटा ; फाटक्या अंगाचा ; रोडावलेला . जे स्थूल वा रोड । - विपू २ . ३८ . [ सं . रुद = रडणे ; रुद्रः - रुड्डः - रोड ( = रडका , वाळलेला , आसवे ढाळणारा . - भाअ १८३३ ; का . रोडि ]
पु. रोटगा ; रोट . आठ भाग गव्हाचे पीठ व एक भाग हरभर्‍याचे पीठ घेऊन त्यांत ओंवा , हिंग , मीठ , तूप घालून त्याची जाड पोळी निखार्‍यावर भाजली म्हणजे हा रोडगा तयार होतो . - योर १ . ७५ .
पु. कणकेचा भाकरीसारखा जाड व भाजलेला गोळा ; जाड भाकरी ; जाड , मोठी भाकर . [ हिं .; फा . रोटिलो ] रोटपाट - पु . ( खा . ) पोळपाट . रोंटक , रोंटका - पु . रोटी ; भाकरी . रोटा - पु .
भाकरी ; जाड व मोठी पोळी .
०मल्ल पु. ( विनोदाने ) अत्यंत कृश मनुष्य . [ रोड + मल्ल ] रोडगेला वि . साधारण रोडका ; जरासा काटकुळा ; बारीकसा . रोडणे , रोडावणे , रोडेणे , रोडेजणे अक्रि . ( राजा . ) ( काव्य ) रोड होणे ; कृश होणे ; वाळण ; सुकून जाणे ; खराब होणे . शरीर अत्यंत रोडले । ते सूर्यनारायणे रक्षिले । रोडिकेपण न . ( महानु . ) कृशता ; क्षीणता ; बारीकपणा . काई पुसो रोडिकेपण । - शिशु १२० . रोड्या , रोडा वि . ( निंदेने ) कृश ; अशक्त ; फाटक्या अंगाचा ; बारीक .
आंबलेला युरोपियनांचा पाव . [ हिं . ]
अन्न ; पोटापाण्याची चिंता . रोटिगा - पु . रोड्गा ; रोटगा . कांदेभरित रोटिगे केले । - दावि २८ . रोटो - स्त्री . पोळी ; चपाती ; पाव ; कणकेची भाकर . [ दे . प्रा . रुट्टिया , रोट्टग ; हिं . रोट ]
०मागणे ( महानु . ) घांसदाणा मागणे ( एक प्रकारचा कर ). रोटीमागे साते पातळी । - शिशु १६२ .
०पात्र न. चपाती किंवा भाकरी खाण्याची थाळी । की राव घेऊन रोटीपात्रा । भोजन करी श्लाघ्यत्वे । - नव २१ . १९ . पीर पु . पिराचा प्रसाद . रोटीपीर पाठविला । - ऐपो १४ .
०व्यवहार पु. एकमेकांच्या हातचे खाणे ; अन्नव्यवहार .
०सुटी स्त्री. भरीतरोडगा . बहिरव खंडेराव । रोटीसुटीसाठी देव । - तुगा ७९१ . रोठ पु . केशर , साखर , बदाम , दूध इ० घालून केलेली रव्याची जाड पोळी .
|