वैयाकरणः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  व्याकरणशास्त्रस्य ज्ञाता।   Ex. पाणिनिः वैयाकरणः आसीत्।

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

व्याकरणज्ञः व्याकरणाचार्यः व्याकरणविद्

Wordnet:

asm ব্যাকৰণবিদ

bd रावखान्थि रोंगसार

ben ব্যাকারণবিদ

guj વૈયાકરણી

hin व्याकरणज्ञ

kan ವ್ಯಾಕರಣ ಪಂಡಿತರು

kas مٲہرِ نَحوی

kok व्याकरणकार

mal വ്യാകരണപണ്ഡിതന്

mar व्याकरणकार

mni ꯕꯌꯥꯀꯔꯅ꯭ꯈꯪꯕ

ori ବ୍ୟାକରଣଜ୍ଞ

pan ਵਿਆਕਰਣਕਾਰੀ

tam இலக்கணவியலார்

tel వ్యాకరణవాది

urd نحوی , قواعدولسانیات کا ماہر , ماہرلسانیات