-
वाञ्छ् [vāñch] 1 P. (वाञ्छति, वाञ्छित)
-
To wish, desire; न संहतास्तस्य न भिन्नवृत्तयः प्रियाणि वाञ्छन्त्यसुभिः समीहितुम् [Ki.1.19.]
-
To seek for, pursue. -With अभि,
-
वाञ्छ् (
cf. √ वन्) cl. 1. P. ([Dhātup. vii, 28] ) वाञ्छति (occurring only in forms from the present stem, and in pr. p. Pass. वाञ्छ्यमान [[Kathās.] ]; but accord. to Gr. also pf. ववाञ्छ; aor. अवाञ्छीत्; fut. वाञ्छित, वञ्छिष्यति &c.), to desire, wish, ask for, strive after, pursue, [RV.] &c. &c.; to state, assert, assume, [VarBṛS.] : Caus. -वाञ्छयति (See अभि-√ वाञ्छ्), [MBh.]
Site Search
Input language: