अतिभूमिः [atibhūmiḥ] f. f.
Excess, culmination, highest pitch; ˚मिं गम्-या to go to excess, to reach the climax; ˚मिं तस्या अभिनिवेशो गमिष्यति
[Māl.2;] ˚मिं गतोनुरागः 7; तत्र सर्व- लोकस्य ˚मिं गतः प्रवादः ibid. widely known, become notorious, noised abroad; ˚मिमयं गतो न शक्यते निवर्तयितुम्
[K.156;] सर्वोत्सवानामतिभूमिमिवाधिशयाना 158; सर्वपौरुषातिभूमिः
[Dk.3;] ˚मिं गतेन रणरणकेन
[U.1,] प्रणयातिभूमिमगमन्
[Śi.9.78,] 1.8.
Boldness, impropriety, violation of due limits (अमर्यादा); विपदि न दूषितातिभूमिः
[Śi.3.2.] Eminence, superiority.
Extensive land.