अधम [adhama] a. a. 'one who does not blow.' cf. अधमः कुत्सिते न्यूने अधःस्थाध्मानयोरपि
[Nm.] अधम [adhama] a. a. [अव्-अम; अवतेः अमः, वस्य पक्षे धः
[Uṇ.5.54.] ] The lowest, vilest, meanest; very bad, or low, or vile (in quality, worth, position &c.) (opp. उत्तम); अधम- मध्यमोत्तमाः or उत्तमाधममध्यमाः &c.; शस्त्रावपाते गर्भस्य पातने- चोत्तमो दमः । उत्तमो वाधमो वापि पुरुषस्त्रीप्रमापणे ॥
[Y.2.277.] oft. at the end of comp.; नर˚, द्विज˚; चाण्डालश्चाधमो नृणाम्
[Ms.1.12] lowest in position; अधम˚ the vilest of the vile, the meanest wretch.
मः An unblushing sensualist (भयदयालज्जाशून्यः कामक्रीडाविषये कर्तव्याकर्तव्याविचारकः Śabda K.); वापीं स्नातुमितो गतासि न पुनस्तस्याधमस्यान्तिकम्
[K. P.1.] A sort of योग or conjunction of planets (नृणां वित्तज्ञानादिषु अधमत्वसूचकः रविचन्द्रयोः स्थितिविशेषरूपो योगभेदः
[Tv.] )
-मा A bad mistress (हितकारिप्रियतमेऽहितका- रिणी). [cf. L. infimus]. -Comp.
-अङ्गम् [कर्म.] the foot (opp. उत्तमाङ्ग).
-अर्धम् [कर्म.] the lower half of the body (below navel)
-अर्ध्य a. a. [अधमार्धे भवः] connected with the lower part.
-आचार a. a. [ब] of the vilest conduct. (-रः) (कर्म˚) the meanest conduct.
-ऋणः, -ऋणिकः [अधमः अधमावस्थां प्राप्तः ऋणेन, ततः ठन्] a debtor (opp. उत्तमर्णः) (lit. reduced to a low position by his incurring debt). मन्येऽधमर्णप्रतिमेन भर्त्रे प्रत्यर्पितोऽभूदशितो धनौघः ।
[Śiva.B.23.7.] -भृतः, -भृतकः [कर्म.] a porter, groom, a servant of the lowest class, one of the 3 kinds of servants; उत्तमस्त्वायुधीयोत्र मघ्यमस्तु कृषीवलः । अधमो भार- वाही स्यादित्येवं विविधो भृतः ॥