अभिवृत [abhivṛta] 1 A.
To go up to, go towards, go or come near, approach; used with or without any acc.; भरतो मन्त्रिभिः सार्धमभ्यवर्तत राजवत्
[Rām.2.91.] 38. इत एवाभिवर्तन्ते (in dramas) are coming hitherward or in this direction; श्रावस्तीमभ्यवर्तिषि
[Dk.116;] तमर्च्यमारादभिवर्तमानम्
[R.2.1.;] यतो यतः षट्चरणोऽभिवर्तते
[Ś.1.23] turns.
To attack, assail, rush upon or towards, turn towards (inimically or to attack); नाना- प्रहरणैः क्रुद्धस्तत्सैन्यं सोऽभ्यवर्तत
[Rām T.27.4;] वदनं मधुकरोऽ भिवर्तते
[Ś.1;] अयमेकचरोऽभिवर्तते माम्
[Ki.13.3.] To face, encounter, stand opposite to.
To stretch or extend towards; दीर्घारण्यानि दक्षिणां दिशमभिवर्तन्ते
[U.2.] (a) To turn up, arise, begin. (b) To appear, commence; सरष्वाश्चोत्तरे तीरे राज्ञो यज्ञोऽभ्यवर्तत
[Rām.1.14.1;] break (as day).
To be, exist, chance to be.
To produce for one (dat.). -Caus.
To carry over, transport.
To overcome, to be master of.