आतत्यायी

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  अपराधी ; गुन्हेगार ; खुनी , विष घालणारा , चोर , आगलाव्या , दुसर्‍याची जमीन बळकावणारा व दुसर्‍याची स्त्री हरण करणारा या सहांपैकीं एक ; आतताई मनुष्याचे हे सहा प्रकार शुक्रनीतींत दिले आहेत . अग्निदो गरदश्वैव शस्त्रपाणिर्धनापह : । क्षेत्रदारापहारीच षडेते आततायिन : । शुक म्हणे कुरुनंदना । यादव टेंकले आत्ममरणा । ते मारावया रामकृष्णा । आततायी जाणा लोटले । - एभा ३० . १५८ .
( ल . ) साहसी ; हेकड ; मूर्खपणाचें धाडस करणारा . [ सं . ]