ज्वालामुखिपर्वतः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

noun  सः पर्वतः यस्य शिखरात् भूगर्भस्थः धूमः रक्षा तथा च द्रवः बहिः आगच्छति।   Ex. ज्वालामुखीपर्वतात् नैकानां द्वीपानां निर्मितिः अभवत्।

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

अद्रिवह्निः ज्वलनपर्वतः ज्वालामुखः आग्नेयगिरिः अग्निपर्वतः

Wordnet:

asm জ্বালামুখী

bd अरगें हाजो

ben আগ্নেয়পর্বত

guj જ્વાળામુખી

hin सक्रिय ज्वालामुखी पर्वत

kan ಅಗ್ನಿಪರ್ವತ

kas آتَشپِشان

kok ज्वालामुखी दोंगर

mal ജ്വാലാമുഖി പര്വതം

mar सक्रिय ज्वालामुखी पर्वत

mni ꯃꯩꯒꯤ꯭ꯆꯤꯡ

nep ज्वालामुखी

ori ଆଗ୍ନେୟଗିରି

pan ਜਵਾਲਾਮੁੱਖੀ ਪਰਬਤ

tam எரிமலை

tel జ్వాలాముఖి పర్వతం

urd کوہِ آتش فشاں