तवंक

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. ( काव्य ) रागाचा आवेश ; त्वेष ; संतापाचा आवेग ; राग ; संताप . एने बोले सनानिली । तंवके बैठी ठेली । - शिशु १८६ . रक्षावा प्राग्ज्योतिष ऐसे बोलोनि वृद्ध तवकाने । - मोभीष्म ५ . ५७ . राक्षस चढूनियां तवका । भीमहृदयी मारी थडका । २ आवेश ; जोर ; शक्ति ; सामर्थ्य . आला धांवुनि जांबुवंत तवके झुंजावया लागला । - अकक २ , कृष्णकौतुक ५७ . तवका पहा . [ सं . तवस - तपक ; प्रा . तवक ]