पद्म [padma] a. a. [पद्-मन्] Lotus-hued.
द्मम् A lotus (m. also in this sense); Nelumbium Speciosum (variety red); पद्मपत्रस्थितं तोयं धत्ते मुक्ताफलश्रियम्.
A lotus-like ornament.
The form or figure of a lotus.
The root of a lotus.
The coloured marks on the trunk and face of an elephant; कालः किरातः स्फुटपद्मकस्य वधं व्यधा- द्यस्य दिनद्विपस्य
[N.22.9;] An army arrayed in the form of a lotus; पद्मेन चैव व्यूहेन निविशेत सदा स्वयम्
[Ms.7.] 188.
A particular high number (one thousand billions).
Lead.
N. N. given by the Tāntrikas to the six divisions of the upper part of the body calledChakras.
A mark or mole on the human body.
A spot.
N. N. of a particular part of a column.-द्मः A kind of temple.
N. N. of a quarter-elephant. ये पद्मकल्पैरपि च द्विपेन्द्रैः
[Bu. Ch.2.3.] A species of serpent.
An epithet of Rāma.
One of the nine treasures of Kubera; see नवनिधि.
A kind of coitus or mode of sexual enjoyment.
A particular posture of the body in religious meditation.
One of the eight treasures connected with the magical art called पद्मिनी.
द्मा N. of Lakṣmī, the goddess of fortune, and wife of Viṣṇu; (तं) पद्मा पद्मातपत्रेण भेजे साम्राज्य- दीक्षितम्
[R.4.5.] Cloves. -Comp.
-अक्ष a. a. lotuseyed; रामं दूर्वादलश्यामं पद्माक्षं पीतवाससम्
[Rāmarakśā 25] , (-क्षः) an epithet of Viṣṇu or the sun; (-क्षम्) the seed of a lotus.
-अटः Cassia Tora (Mar. टाकळा).-अन्तरम्,
-रः a lotus-leaf.
गुणा, गृहा an epithet of Lakṣmī, the goddess of wealth.
cloves.-जः,
-जातः, -भवः, -भूः, -योनिः, -संभवः epithets of Brahman, the lotus-born god.
-तन्तुः the fibrous stalk of a lotus.
-नाभः, -भिः an epithet of Viṣṇu; शान्ताकारं भुजगशयनं पद्मनाभं सुरेशम्.
नाभः N. of the eleventh month (reckoned from मार्गशीर्ष).
a magical formula spoken over weapons.
-नालम् a lotus-stalk.
-निधिः a treasure of the value of a Padma.
पाणिः an epithet of Brahman.
N. N. of Buddha.
N. N. of the sun.
of Viṣṇu.
-पुष्पः the Karṇikāra plant.
-प्रिया the goddess Manasā, the wife of sage Jaratkāru.
-बन्धः a kind of artificial composition in which the words are arranged in the form of a lotus-flower; see
[K. P.9.] ad. loc.
बन्धुः the sun,
a bee.
-बीजम् the seed of a lotus.
-भासः an epithet of Śiva.
-मालिनी the goddess of wealth.
-मुद्रा (-द्रिका) a particular pose according to Tantraśāstra; हस्तौ तु संमुखौ कृत्वा तदधः प्रोथिताङ्गुली । तलान्तर्मिलिताङ्गुष्ठौ कृत्वैषा पद्ममुद्रिका ॥ Tantrasāra.-रागः,
-गम् a ruby;
[R.13.53;17.23;] [Ku.3.53;] [Kau.A.2.11.29;] आकरे पद्मरागाणां जन्म काचमणेः कुतः ॥
[H.] -रूपा an epithet of the goddess of wealth.
-रेखा a figure on the palm of the hand (of the form of a lotus-flower) which indicates the acquisition of great wealth.
लाञ्छनः an epithet of Brahman.
Kubera.
the sun.
a king.
(ना) an epithet of Lakṣmī, the goddess of wealth.
or of Sarasvatī, the goddess of learning.
N. N. of Tārā.
-वनबान्धवः the sun.-वर्चस् a. lotus-hued.
-वासा an epithet of Lakṣmī.-समासनः an epithet of Brahman.
स्नुषा an epithet of Gaṅgā.
of Lakṣmī.
of Durgā.
-हस्तः a particular measure of length.
-हासः an epithet of Viṣṇu.
आकरः a large tank of pond abounding in lotuses.
a pond or pool or water in general.
a lotus-pool.
an assemblage of lotuses; पद्माकरं दिनकरो विकचीकरोति
[Bh.2.73.] -आलयः an epithet of Brahman, the creator.
(या) an epithet of Lakṣmī.
cloves.
आसनम् a lotus-seat; प्रणेमतुस्तौ पितरौ प्रजानां पद्मासनस्थाय पितामहाय
[Ku.7.86.] a particular posture in religious meditation; ऊरुमूले वाम- पादं पुनस्तु दक्षिणं पदम् । वामोरौ स्थापयित्वा तु पद्मासनमिति स्मृतम् ॥; ध्यायेदाजानुबाहुं धृतशरधनुषं बद्धपद्मासनस्थम् Rāmaraṣā 1.
a kind of coitus.
(नः) an epithet of Brahman, the creator.
of Śiva.
of the sun.
-आह्वम् cloves.-उद्भवः an epithet of Brahman.
-कर, -हस्त a. a. holding a lotus.
(रः, स्तः) an epithet of Viṣṇu.
a lotus like hand.
N. N. of the sun. (-रा,
-स्ता) N. N. of Lakṣmī.
कर्णिका the pericarp of a lotus.
the central part of an army arrayed in the form of a lotus.-कलिका a lotus-bud, an unblown lotus.
-काष्ठम् a fragrant wood used in medicine.
-केशरः, -रम् the filament of a lotus.
कोशः, कोषः the calyx of a lotus.
a position of the fingers resembling the calyx of a lotus.
-खण्डम्, -षण्डम् a multitude of lotuses.
-गन्ध, -गन्धिa. lotus-scented, or as fragrant as or smelling like a lotus. (-न्धम्,
-गन्धि n. n.) = पद्मकाष्ठ q. v.
गर्भः an epithet of Brahman.
of Buddha.
the inside or middle of a lotus; पद्मगर्भादिवोद्धृतम्
[Kāv.2.41.]