प्रकाम [prakāma] a.
Amorous.
Excessive, much, to the heart's content, at pleasure; प्रकामविस्तार
[R.2.11;] प्रकामालोकनीयताम्
[Ku.2.24.] -मः Desire, pleasure, satisfaction.
-मम् ind.
Very much, exceedingly; जातो ममायं विशदः प्रकामम् (अन्तरात्मा)
[Ś.4.22;] [R.6.44;] [Mk. 5.25.] Sufficiently, to the heart's content, according to wish or desire.
Voluntarily, willingly; ये तिष्ठन्ति भवन्तु तेऽपि गमने कामं प्रकामोद्यमाः
[Mu.1.25.] -भुज् a. a. eating till satisfied or to the heart's content; न प्रकामभुजः श्राद्धे स्वधासंग्रहतत्पराः
[R.1.66.]