बाठा

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. 

1. ( जुन्नरी ) खेंकडा ( नर ).
2. ( कों . ) आंब्यांतील कोय ( कवच बीजासह ).
3. ( ल . ) आघातामुळें शरीरास आलेलें टेंगूळ .
4. जटा ; गांठ ; केंसाचा किंवा तंतूंचा झालेला गुंताडा ; काथ्याकरितां कुजत घातलेल्या चोडांत राहिलेला कठिण भाग . - वि . धट्टाकट्टा ; दांडगा ; मजबूत ; दृढ ; निर्ढावलेला . [ का . ओट्टे ] म्ह० साठा आणि बाठा .