|
न. पशु , पक्षी इ० ना भिवविण्यासाठीं शेतांत उभें केलेलें बाहुलें किंवा कांहीं शब्द करणारी वस्तु , बागुलबोवा . यद्यशबुजगवणें दे भक्तासि शिवों न काळकागातें । - मोउद्योग ८ . ६१ . भीतिदायक गोष्ट , पदार्थ , व्यक्ति इ० . वाटेनें चोराची गांठ पडली असतांहि तरवार उपयोगी पडेलसें प्रमाण नाहीं पण बुजगवणें आहे म्हणून बाळगावी . अत्यंत कुरुप व भीतिप्रद माणूस . [ बुजणें ] बुजवणें , बुझवणें , बुजावणें , बुझावणें , बुझावण - न . बुजकणें ( सर्वअर्थी ) पहा . झाले ते यमदूतही बुजवणें शेतीं तृणाचें जसें । - निमा १ . १८ . [ बुजणें , बुझणें = दचकणें ]
|