|
क्रि.वि.
भिरभिर्यांनीं , भोंवर्यांनीं इ० केलेल्या भिर ! भिर ! आवाजाचें अनुकरण होऊन .
झपाट्यानें ; तडाख्यानें ; जलदीनें ; अचानक .
भिर आवाजानें . ( क्रि० टाकणें , फेकणें , झुगारणें , मारणें , गोफणीनें - धोंडे इ० ).
०पाहणें सक्रि . कावरेबावरेपणानें इकडेतिकडे पाहणें .
०बोलणें घाईनें , जलदीनें बोलणें .
०हिंडणें फिरणें - रिकामपणें इकडेतिकडे हिंडणें . भिरभिरणें - अक्रि .
झणझणणें ; सणसणणें ; भणभणणें ; थरथर कांपणें ( कान , हात इ० - तडाखा बसल्यामुळें ).
झणझणणें ; सणसणणें ; घणघणणें .
शैत्यादि विकारामुळें शरीरास मुंग्या आल्यासारखें वाटणें .
तिरमिरी येणें . भरभिराविणें - सक्रि . भिर असा आवाज होईल अशा रीतीनें भिरकन झुगारणें , फेकणें . भिरभिरी - स्त्री .
तीक्ष्ण वेदना ; सणसण ; तिडीक ; अंगास मुंग्या आल्यासारखें वाटणें .
रागाचा उबाळा ; घेरी , चक्कर यांचा झटका . ( क्रि० येणें ). [ भिर ] भिरभिरें - न . वार्यानें मंडलाकार भिरभिर फिरणारें , कागद इ० कांचें मुलांचें खेळणें . भिररेवडी - स्त्री . फजीती ; हुर्यो ; विटंबना ; उपहास ; उपहासित स्थिति . ( क्रि० करणें . उडवणें ). भिरंवडेकर्याचें पुस्तक - न . अतिशय अव्यवस्थेनें पडलेल्या कागदांस आणि पुस्तकांस निंदेनें म्हणतात . भिराका - पु . धांव ; सपाटा ; झपाटा ; झटका ; दम ; ताण इ० भराका अर्थ ३ पहा . भिराडी - स्त्री . रागाचा उबाळा . ( क्रि० येणें ). भिरिरी - स्त्री .
रागाची लहर .
घेरी . ( क्रि० येणें ) भिरिरि - क्रिवि . भिर ! अशा आवाजानें . ( क्रि० फेकणें , मारणें - गोफणींतून दगड ). भिरें - न .
टोळधाड .
( कों . गो . कु . ) पक्ष्यांचा , माशांचा समुदाय ; थवा . भिभिंर - वि . ( गो . ) वळण नसलेलें ( अक्षर ). निर्मुट - स्त्री .
( गो . ) एक फुलपाखरुं
( गो . ) दांडू मारण्याचा एक प्रकार .
|