विपद् [vipad] 4 Ā.
To go badly; fail, miscarry (as a business &c.).
To fall into misfortune or bad state; स बन्धुर्यो विपन्नानामापदुद्धरणक्षमः
[H.1.29.] To be disabled or incapacitated.
To die, perish; नाथवन्तस्त्वया लोकास्त्व- मनाथा विपत्स्यसे
[U.1.44;] हा तात एष तें नरेन्द्रचित्ताराधनोपकरणं जनो विपद्यते
[Māl.5;] [Mk.1.38.] To obstruct.
To come to naught; यदि त्वभिहितं राज्ञा त्वयि तन्न विपत्स्यते
[Rām. 2.18.26.] -Caus. To destroy, kill.
विपद् [vipad] f. f.
Calamity, misfortune, adversity, distress; तत्त्वनिकषग्रावा तु तेषां (मित्राणां) विपद्
[H.1.183.] Death; सिंहादवापद्विपदं नृसिंहः
[R.18.35.] -Comp.
-उद्धरणम्, उद्धारः relieving or extricating (one) from misfortune.
-कालः times of need, season of calamity, adversity.
-ग्रस्त, -युक्त a. a. overtaken by or involved in calamity, unhappy, unfortunate.
-सागरः 'sea of misery', a very heavy calamity or disaster.