-
स्त्री. १ एखादे व्रत वगैरे घेतले असतां त्याच्या प्रारंभापासून समाप्तीपर्यंत तत्संबंधी केलेले नियमाचरण . ( क्रि० घेणे ). २ आचरणाची रीत ; नेम ; क्रम . ( क्रि० धरणे ). अलीकडे याने दीक्षा बरी धरली आहे . ३ ( ल . ) मोठ्या कामांत पडणे , ते अंगावर घेणे . ( क्रि० घेणे ). ४ एखाद्या पंथाचा किंवा कलेचा स्वीकार करणे , अनुयायी बनणे . ( क्रि० करणे ; होणे ). ५ व्रत . असेचि धरली नयच्युतदमार्थ दीक्षा करी । - केका १६ . ६ उपदेश ; शिक्षण . विडी ओढण्याची आपणांस कोणी दीक्षा दिली ? [ सं . ]
-
स्त्री. १ एखादे व्रत वगैरे घेतले असतां त्याच्या प्रारंभापासून समाप्तीपर्यंत तत्संबंधी केलेले नियमाचरण . ( क्रि० घेणे ). २ आचरणाची रीत ; नेम ; क्रम . ( क्रि० धरणे ). अलीकडे याने दीक्षा बरी धरली आहे . ३ ( ल . ) मोठ्या कामांत पडणे , ते अंगावर घेणे . ( क्रि० घेणे ). ४ एखाद्या पंथाचा किंवा कलेचा स्वीकार करणे , अनुयायी बनणे . ( क्रि० करणे ; होणे ). ५ व्रत . असेचि धरली नयच्युतदमार्थ दीक्षा करी । - केका १६ . ६ उपदेश ; शिक्षण . विडी ओढण्याची आपणांस कोणी दीक्षा दिली ? [ सं . ]
-
०गुरु पु. दीक्षा देणारा , शिकवण देणारा , उपदेश देणारा पुरुष . बरवेयां देवां दीक्षा गुरु । - शिशु १५२ . दीक्षित पु . १ सोमयाग करणारा ; ज्याने यज्ञ केला आहे असा पुरुष किंवा त्याचा वंशज . तेथ सोहंमंत्रे दीक्षिती । इंद्रियकर्माचिया आहुती । - ज्ञा ४ . १३७ . २ ( ल . ) धर्मकृत्यांत गुंतलेला किंवा कलाकौशल्य , शास्त्र यांत प्रविण असलेला . ३ ( ल . ) कुशल ; अतिशय हुषार ; मर्मज्ञ .
-
०गुरु पु. दीक्षा देणारा , शिकवण देणारा , उपदेश देणारा पुरुष . बरवेयां देवां दीक्षा गुरु । - शिशु १५२ . दीक्षित पु . १ सोमयाग करणारा ; ज्याने यज्ञ केला आहे असा पुरुष किंवा त्याचा वंशज . तेथ सोहंमंत्रे दीक्षिती । इंद्रियकर्माचिया आहुती । - ज्ञा ४ . १३७ . २ ( ल . ) धर्मकृत्यांत गुंतलेला किंवा कलाकौशल्य , शास्त्र यांत प्रविण असलेला . ३ ( ल . ) कुशल ; अतिशय हुषार ; मर्मज्ञ .
Site Search
Input language: