-
ष्ठिव् [ṣṭhiv] 1, 4 P. (ष्ठीवति, ष्ठीव्यति, ष्ठ्यूत)
-
To spit, eject saliva from the mouth.
-
ष्ठिव् or
ष्ठीव्cl. 1. 4.P. ([Dhātup. xv, 52; xxvi, 4] ) ष्ठीवति or ष्ठीव्यति (pf. तिष्ठेव, [Br.] ; तिष्ठेवGr. ; aor. अष्ठेवीत्, ib.; fut. ष्थेविता, ष्ठेविष्यति, ib.; inf. ष्ठेवितुम्, ib.; ind.p. ष्ठेवित्वा or ष्ठूत्वा, ib.; -ष्ठीव्य, [Mn.] ), to spit, spit out, expectorate, spit upon (loc. ), [Suśr.] ; [VarBṛS.] ; [Kathās.] : Pass. ष्ठीव्यते (aor. अष्ठेवि) Gr. : Caus. ष्ठेवयति (aor. अटिष्ठिवत् or अतिष्ठिवत्), ib.; Desid. टिष्ठेविषति or तिष्ठेविषति; टुष्ठ्यूषति or तुष्ठ्यूषति, ib. : Intens. तेष्ठीव्यते or तेष्ठीव्यतेib.
-
To sputter; [Bk.12.18.]
Site Search
Input language: