മണ്ണു

മലയാളം (Malayalam) WN

noun  ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തില്‍ എല്ലായിടത്തും ലഭിക്കുന്ന ഒരു പദാര്ത്ഥം .   Ex. ഇവിടത്തെ മണ്ണു നല്ല ഉത്പാദന ക്ഷമതയുള്ളതാണ്.

HOLO STUFF OBJECT:

കള്ള്കുടം ഓടു്‌ ചൂള നദി പരയി ഘണ്ട് മണ്കുടം മണ്കലം വലിയ മതിൽ പാർത്ഥിവ് മൺകലം ഇഷ്ടിക മണ്കോപ്പ ഭരണി ചട്ടി വെണ്ണക്കലം അടിസ്ഥാനം ഉരുളി തിഘര എണ്ണ കോരി മൺകപ്പ് മണ്‍കുടം കൂജ വെള്ളം കമെഹര കുഴഞ്ഞ മണ്ണ് മൺകൂജ തതഹട കിളിയാം ചട്ടി സന്ഹക്കി മണ്‍കലം ചപ്ട്ട പരന്ന മണ്‍ചട്ടി

HYPONYMY:

ചളി ചോക്ക്‌ രാമക്കട്ടി മണല്‍ കളിമണ്ണ് മുള്ട്ടാനമിട്ടി ലോനിമിട്ടി പശിമയുള്ള ചൈനാക്ളേ ഗോപീചന്ദനം ചുകന്നമണ്ണ് വിണ്ടുകീറിയ മണ്ണ് എക്കൾ മണ്ണ് ബംഹനി കാവിനിറമുള്ള മണ്ണ് വെള്ളം കറുത്ത മണ്ണ് പാത്രം നിര്‍മ്മിക്കുന്നതിനുള്ള മണ്ണ് മഞ്ഞ മണ്ണ് ഭൂരലോഖരിയ മഞ്ഞനിറമുള്ള മണ്ണ് ധകര്‍മണ്ണ് ഗൊരാഡു ഭാബര നിലം ഫോകി സംഗബസരി മണ്ണ് മേട്ടിലെ മണ്ണ് ന്യൂമോണിയ

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

മണല്‍ മൃത്തിക മൃത്തു

Wordnet:

asm মাটি

ben মাটি.মৃত্তিকা

guj માટી

hin मिट्टी

kan ಹೊಲ

kas میٚژ

kok माती

mar माती

mni ꯂꯩꯕꯥꯛ

nep जमिन

ori ମାଟି

pan ਮਿੱਟੀ

san मृदा

tam மண்

tel మట్టి

urd مٹی , خاک , دھول , زمین

noun  ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തില്‍ എല്ലായിടത്തും ലഭിക്കുന്ന ഒരു പദാര്ത്ഥംന.   Ex. ഇവിടത്തെ മണ്ണു നല്ല ഉത്പാദന ക്ഷമതയുള്ളതാണ്

ONTOLOGY:

स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

മണല്‍ മൃത്തിക മൃത്തു