-
श्रि [śri] 1 U. (श्रयति-ते, शिभ्राय-शिश्रिये, अशिश्रियत्-त, श्रयिष्यति- ते, श्रयितुम्, श्रित; Caus. श्राययति-ते; desid. शिश्रीषति-ते, शिश्र- यिषति-ते)
-
To go to, approach, resort to, have recourse to, approach for protection; यं देशं श्रयते तमेव कुरुते बाहु- प्रतापार्जितम् [H.1.15;] [R.3.7;19.1;] श्रितासि चन्दनभ्रान्त्या दुर्विपाकं विष्रद्रुमम् [U.1.46.]
-
To go or attain to, reach, undergo, assume (as a state); परीता रक्षोभिः श्रयति विवशा कामपि दशाम् [Bv.1.83;] द्विपेन्द्रभावं कलभः श्रयन्निव [R.3.32.]
-
To cling to, lean or rest on, depend on; नीलः स्निग्धः श्रयति शिखरं नूतनस्तोयवाहः [U.1.33.]
Site Search
Input language: