कंसराये गर्भ वधियेले सात ।
म्हणउनि गोकुळासी आले अनंत ॥
घ्यावया अवतार हेंचि निमित्त ।
असुर संहारोनी तारावे भक्त ॥ १ ।
जय देव जय देव जय विश्वरूपा ।
ओंवाळूं तूंते देहदीपें बापा ॥ धृ. ॥
स्थूल होउनि रुप धरिसी तूं सानें ।
जैसां भाव तैसा तयां कारणें ॥
दैत्यासी भाससी सिंहगर्जमानें ।
काळा महाकाळ यशोजे तान्हें ॥ २ ॥
अनंतवर्णी कोणा न कळेंची पार ।
सगुण कीं निर्गुण हाही निर्धार ॥
पांगली साही अठरा करितां वेव्हार ।
तो वळितसे गवळीयाचें खिल्लार ॥ जय. ॥ ३ ॥
तेतिस कोटी तीन्ही देवांसी श्रेष्ठ ।
पाउलें पाताळीं स्वर्गी मुगूट ॥
गिळिलीं चवदा भुवने तरिं न भरे पोट ।
खाउनि घालासे गोपालोच्छिष्ट ॥ ४ ॥
महिमा वर्णूं तरी पांगलीया श्रुती ।
शेषजिव्हा किरल्या करितां पै स्तुती ॥
भावेंवीण काही न चलेची युक्ती ॥
राखें शरण तुकया बंधू करि विनंती ॥ जय. ॥ ५ ॥