श्रेयस् [śrēyas] a. a. [अतिशयेन प्रशस्यम् ईयस्सु श्रादेशः]
Better, preferable, superior; वर्धनाद्रक्षणं श्रेयः
[H.3.3;] श्रेयान् स्वधर्मो विगुणः परधर्मात् स्वनुष्ठितात् । स्वधर्मे निधनं श्रेयः परधर्मो भयावहः ॥
[Bg.3.35;2.5.] Best, most excellent, quite desirable; श्रेयो ह्यस्माकमेवं हि
[Māl.1.13.] More happy or fortunate.
More blessed, dearer (compar. of प्रशस्य q. v.). -n.
Virtue, righteous deeds, moral or religious merit.
Bliss, good fortune, blessing, good, welfare, felicity, a good or auspicious result; पूर्वावधीरितं श्रेयो दुःखं हि परिवर्तते
[Ś.7.13;] धिङ् मामुपस्थितश्रेयोऽवमानिनम्
[Ś.6;] प्रतिबध्नाति हि श्रेयः पूज्यपूजाव्यतिक्रमः
[R.1.79;] [U.5.27;7.2;] [R.5.34.] Any good or auspicious occasion;
[Ś.7.] Final beatitude, absolution. -Comp.
-अक्षिकाङ्क्षिन् a. a. desiring bliss or welfare; न राज्ञः प्रतिगृह्णन्ति प्रेत्य श्रेयोऽभिकाङ्क्षिणः
[Ms.4.91.] -अर्थिन् a.
seeking happiness, desirous of felicity.
Wishing well.
-कर a.
promoting happiness, favourable; किंचिच्छ्रेयस्करतरं कर्मोक्तं पुरुषं प्रति
[Ms.12.] 84.
propitious, auspicious.
-परिश्रमः striving after absolution.