வேட்டை

தமிழ் (Tamil) WN

 noun  மனிதன் உணவுக்காகவோ பொழுதுபோக்குக்காகவோ விலங்குகளையும் பறவைகளையும் தேடித் துரத்திப் பிடிக்கும் அல்லது கொல்லும் செயல்.   Ex. பழங்காலத்தில் ராஜாக்கள் வேட்டைக்காக காட்டிற்கு சென்றார்கள்

ONTOLOGY:

शारीरिक कार्य (Physical) ➜ कार्य (Action) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm চিকাৰ

bd मैहुर

ben শিকার

guj શિકાર

hin शिकार

kan ಬೇಟೆ

kas شِکار

kok कास

mal നായാട്ട്

mar शिकार

mni ꯁꯥꯗꯥꯟꯕ

nep शिकार

ori ଶିକାର

pan ਸ਼ਿਕਾਰ

san मृगया

tel వేటాడు

urd شکار , صیادی

 noun  வேட்டையாடப்படும் பறவை மற்றும் விலங்குகள்   Ex. வேட்டையில் சுடப்பட்ட புறா புதருக்குள் விழுந்து இருந்தது.

ONTOLOGY:

जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

bd सिकार

kan ಬೇಟೆಯ ಮೃಗ

kok सावद

mar सावज

mni ꯁꯔꯥꯛ꯭ꯇꯝꯂꯕ꯭ꯁꯥ

pan ਸ਼ਿਕਾਰ

san लक्षम्

urd تلاش , تعاقب , شکار

 noun  அதிக லாபம் தருவது, தீவிரமான செயல்   Ex. மாநில அளவில் காவலர்கள் கள்ளச்சாராய வேட்டை நடத்தினர்.

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

mni ꯈꯣꯏꯊꯥꯛꯄꯗ

san उपहारपशुः

tel వేట

urd شکار

   See : வேட்டைக்காரன்