अतद्गुण

{ atadguṇḥ }

A Sanskrit English Dictionary

अ-तद्—गुण  m.  m. (in rhetoric) the use of predicates not descriptive of the essential nature of the object.

ROOTS:

अ तद् गुण

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अतद्गुणः [atadguṇḥ]   (Rhet.) The 'non-borrower', N. of a figure of speech in which the thing in question does not assume the quality of another, though there is a reason for it; परगुणाननुहारस्त्वस्य तत्स्यादतद्गुणः; e. g. धवलोऽ सि यद्यपि सुन्दर तथापि त्वया मम रञ्जितं हृदयम् । रागपूरितेऽपि हृदये सुभग निहितो न रक्तोऽसि ॥ [K.P.1;] or संगतान्यगुणानङ्गीकारमाहुर- तद्गुणम् । चिरं रागिणि मच्चित्ते निहितोऽपि न रज्यसि ॥ Kuval. -Comp.
-संविज्ञानः  N. N. of a variety of Bahuvrīhi; e. g. दृष्टसमुद्रमानय; अत्र गुणीभूतस्य समुद्रस्य नानयनेऽन्वयः इति˚ नः बहुव्रीहिः; लम्बकर्णमानय इति तु तद्गुणसंविज्ञानः. [Tv.]