अपसदः [apasadḥ] [अपकृष्टो नीच इव सीदति, सद-अच्]
An outcast, a low man; usually at the end of comp. in the sense of 'vile', 'wretched', 'accursed'; कापालिक˚
[Māl.5;] रे रे क्षत्रियापसदाः
[Ve.3;] नर˚, ब्राह्मण˚ &c.
N. N. for the children of six degrading connections, i. e. of men of the first three castes with women of the castes inferior to their own; विप्रस्य त्रिषु वर्णेषु नृपतेर्वर्णयोर्द्वयोः । वैश्यस्य वर्णे चैकस्मिन् षडेतेऽपसदाः स्मृताः ॥
[Ms.1.1.] See अपध्वंसः.
प्रतिलोमजः contrary to अनुलोमजः (परवर्णासु अनुलोमजाः ष़ड- पध्वंसजाः विलोमजा अपसदाः षडिति ज्ञेयम्) cf.
[Mb.13.49.6-8.]