अप्रतिष्ठ [apratiṣṭha] a.
Not stable or firmly fixed, fluctuating, not made permanent; अप्रतिष्ठे रघुज्येष्ठे का प्रतिष्ठा कुलस्य नः
[U.5.25.] Thrown away, unprofitable, useless; अप्रतिष्ठं तु वार्धुषौ
[Ms.3.18.] Disreputable, infamous.
Without support, adjustment; असत्यमप्रतिष्ठं ते जगदाहु- रनीश्वरम्
[Bg.16.8.] -ष्ठः N. N. of a hell.
-ष्ठा Instability, ill-fame, ill-repute, dishonour.
-ष्ठम् Brahman (स्वधाम- प्रतिष्ठितं ब्रह्म).