अवधूत [avadhūta] p.p. p. p. p.
Shaken, waved.
[Māl.9.18.] Discarded, rejected, despised;
[R.19.43.] Insulted, humiliated. हृतदारोऽवधूतश्च नाहं जीवितमुत्सहे
[Mb.3.282.36.] Excelled, surpassed; लीलावधूतपद्मा कथयन्ती पक्षपातमधिकं नः
[Ratn.2.8.] Attacked, overcome.
Separated from worldly attachments.
-तः An ascetic who has renounced all worldly attachments and connections; यो विलङ्घ्याश्रमान्वर्णानात्मन्येव स्थितः पुमान् । अतिवर्णाश्रमी योगी अवधूतः स उच्यते ॥ or अक्षरत्वात् वरेण्यत्वात् धूतसंसारबन्ध- नात् । तत्त्वमस्यर्थसिद्धत्वादवधूतोऽभिधीयते ॥ सदाप्लुतोऽधःशयनोऽवधूतः
[Bhāg.3.1.19.] अवधूतोपेक्षिते च कम्पिते चाश्रमान्तरे ।
[Nm.] Smelling sense, nose, नलिनी नालिनी च प्राग्द्वारावेकत्र निर्मिते । अवधूतसखस्ताभ्यां विषयं याति सौरभम् ॥
[Bhāg.4.25.48.] -Comp.
-वेश a. a. undressed, naked.