|
अवष्टम्भः [avaṣṭambhḥ] [स्तम्भ्-घञ्, सस्य षत्वम्] Leaning, resting upon. Support, prop; मेरोश्चतुर्दिशमवष्टम्भगिरय उपक्लृप्ताः [Bhāg.5.16.11.] पक्षाभ्यामीषत्कृतावष्टम्भः [K.34,44,186,] 231,248; खड्गलतावष्टम्भनिश्चलः [Māl.3;] (hence) having recourse to, plucking up or summoning (as courage); तत्कथमहं धैर्यावष्टम्भं करोमि [Pt.1;] so पौरुष˚, धीरत्व˚ [Māl.2;] सहजसत्त्व˚ [K.286.] Haughtiness, pride, dignity, majestic greatness; सावष्टम्भाकृतिना [K.179] dignified, noble, see सावष्टम्भ. A post, pillar. Gold. Commencement, beginning. Stopping, standing still, staying. Courage, steadiness [K.156,157;] resolute determination; ईदृशोऽस्यावष्टम्भः [Ratn.4;] अविनयकोपितोऽ- वष्टम्भं कृत्वा [K.261] plucking up courage; पलायनमवष्टम्भो वा Pt.4 holding out (as opposed to पलायनम्). Obstruction, impediment. Paralysis; stupefaction [K.141.] Excellence. cf. अवष्टम्भः सुवर्णे च स्तम्भ- प्रारम्भयोरपि । [Nm.]
|