-
इयक्ष् (
anom. Desid. of √ यज्) P. इ॑यक्षति (Subj. 3. pl. इ॑यक्षान्, [RV. x, 50, 3] ; p. इ॑यक्षत्) Ā. (p. इ॑यक्षमाण, [RV. i, 123, 10] ; [VS. xvii, 69] ) to go towards, approach; to request, endeavour to gain; to long for, seek, [RV.] ; [VS.]
Site Search
Input language: