उद्बन्ध

{ udbandha }

A Sanskrit English Dictionary

उद्-बन्ध  m.  1. (for 2. See s.v.) m. hanging one's self, [Kathās.]; [VarBṛS.]

ROOTS:

उद् बन्ध

उद्-बन्ध  mfn.  2. ( fr. बन्ध with उद् in sense of apart), mfn. unbound, loosened, united (as hair), [Ragh. xvi, 67] ( ed. Calc.)

ROOTS:

उद् बन्ध

उद्-बन्ध  m.  m. (also) the son of a खनक and a शूद्रा, [L.]

ROOTS:

उद् बन्ध

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उद्बन्ध [udbandha] a.  a. Loosened; उद्बन्धकेशः [R.16.67.]
न्धः, न्धनम् Tying up, hanging; [Rām.5.13.34.]
Hanging oneself.
-न्धनी   a hook, or a hanging rope; अज्ञानादुप- संपन्ना रज्जुरुद्बन्धनी यथा [Rām.2.12.8.]