उपखणें

महाराष्ट्र शब्दकोश

अ.क्रि.  
नाश पावणें ; क्षय पावणें . पैं जगीं जीवनासारिखें । वस्तु अंग वरी उपखें ॥ परी जातें जीवित राखे । तृणाचेंही ॥ - ज्ञा १६ . १५६ . फळनाशे रस फांके । तोही रस उपखे । तृप्तिदानीं ॥ - अमृ ५ . २२ .
व्यर्थ होणें . परि जहालीही वृष्टि उपखे ॥ - ज्ञा ११ . ९५ .
खर्चणें . आणि आपण जालिये जोडी । उपखों नेदी कवडी ॥ - ज्ञा १८ . ६५३ . [ सं . उप + क्षि - क्षय ]