उपगु

{ upagu }

प्राचीन चरित्रकोश

उपगु n.  वसिष्ठकुलोत्पन्न एक ऋषि ।
उपगु (सौश्रवस) n.  कुत्स और्व का पुरोहित । इसने इंद्र को हवि दिया इसलिये यजमान ने इसका वध किया [पं. ब्रा. १४.६.८] ।
उपगु II. n.  (सू. निमि.) विष्णु मतानुसार सात्यरथिपुत्र ।

A Sanskrit English Dictionary

उप-गु  m.  m. N. of a king, [TāṇḍyaBr.]; [VP.] ( v.l. उप-गुरु)

ROOTS:

उप गु

उप-गु  n.  ind. near a cow, [Pāṇ.]

ROOTS:

उप गु

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उपगु [upagu]   ind. Near a cow.
-गुः   A cowherd.