उपमन्त्र्

{ upamantr }

A Sanskrit English Dictionary

उप-√ मन्त्र्    P. Ā. -मन्त्रयति, -ते to call near or towards one's self, call hither, induce to come near, [TS.]; [ŚBr.];

to summon, invite, persuade, [MBh.]; [Kām.]; [BhP.];

to address.

ROOTS:

उप √ मन्त्र्

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उपमन्त्र् [upamantr]   1 Ā.
   To invoke, call, invite.
   To address, call to; उपमन्त्रयते स हिंकारः [Ch. Up.2.13.1.] स्त्री पुंसोपमन्त्रिता.
   To persuade, conciliate. प्रियामनुगतः कामी वचोभिरुपमन्त्रयन् [Bhāg.9.18.35.]