उपमानम्

{ upamānam }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उपमानम् [upamānam]   1 Comparison, resemblance; जातास्तदूर्वो- रुपमानबाह्याः [Ku.1.36.]
   The standard of comparison, that with which anything is compared; one of the four requisites of an उपमा; उपमानममूद्विलासिनां [Ku.4.5;] उपमानस्यापि सखे प्रत्युपमानं वपुस्तस्याः [V.2.3;] [Śi.2.49.]
   (In [Nyāya Phil.] ) Analogy, recognition of likeness, considered as one of the four kinds of pramāṇas or means of arriving at correct knowledge. It is defined as प्रसिद्धसाधर्म्यात् साध्यसाधनम्; or उपमितिकरण- मुपमानं तच्च सादृश्यज्ञानात्मकम् Tarka. K. तन्न विश्वसनीयं वो राक्षसानां रणाजिरे । एतेनैवोपमानेन नित्यं जिह्मा हि राक्षसाः ॥ [Rām.6.] 5.54.
   A particle of comparison. -Comp.
-उपमेयभावः   relation between the subject of comparison and the standard of comparison.
-चिन्तामणिः  m. m. N. of a philosophical work.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  येन सब सादृश्यं दर्शयति।   Ex. कमलनयनम् इत्यत्र नयनम् इति उपमानम् अस्ति।

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben উপমান

guj ઉપમાન

hin उपमान

kan ಉಪಮಾನ

kas بَرابری

kok उपमान

mal ഉപമാനം

mar उपमान

ori ଉପମାନ

pan ਉਪਮਾਨ

tam உவமானம்

tel ఉపమానం

urd مشبہ بہ