उल्लापः [ullāpḥ] 1 Speech, words; श्रुता मयार्यपुत्रस्योल्लापाः
[U.3.] जीवितनिरपेक्ष इव अस्या उल्लापः
[Nāg.2.] Insulting words, taunting speech, taunt; खलोल्लापाः सोढाः
[Bh.3.6.] Calling out in a loud voice.
Change of voice by emotion, sickness &c.
A hint, suggestion.