कायल

हिन्दी (hindi) WN

 adjective  दूसरे की बात आदि की यथार्थता को स्वीकार करनेवाला   Ex. मैं आपकी बहादुरी का कायल हूँ ।

MODIFIES NOUN:

व्यक्ति

ONTOLOGY:

अवस्थासूचक (Stative) ➜ विवरणात्मक (Descriptive) ➜ विशेषण (Adjective)

SYNONYM:

क़ायल

Wordnet:

bd मानिनाय

ben বিশ্বাসী

guj કાયલ

kan ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ

kas کٲیِل

mal വിശ്വസിക്കുന്ന

pan ਕਾਇਲ

tam ஒப்புக்கொள்ளக்கூடிய

tel అంగీకరించువాడు

urd قائل

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  चुलीर दवरपाचें धातू पसून तयार केल्लें वाटकुळें व्हड आयदन   Ex. शेतकार गोड करपा खातीर उसाचो रोस कायलेंत शिजयता

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben কড়াই

guj કઢાયું

hin कड़ाह

kas بٔڑتٲو

mal വാര്ക്കചെമ്പ്

mar काहिली

ori କଡ଼ା

pan ਕੜਾਹਾ

tam கடாய்

tel పెద్దబాణలి

urd کڑھاہا , کڑھاوّ

 noun  जिलब्यो बी करतात आशी एके तरेची उथळ आनी चेपट्या तळाची लोखणी   Ex. कायलींतल्यान येवपी हुनहुनीत जिलब्यो पळोवन म्हज्या तोंडाक उदक सुटलें

ATTRIBUTES:

उथळ

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

guj તવી

hin तई

kan ಬಾಣಲೆ ಚಿಕ್ಕ ಕಡಾಯಿ

ori ତଇ

pan ਤਈ

tam தோசைக்கல்

urd تئی , تائی

   See : लोकणें

महाराष्ट्र शब्दकोश

 वि.  १ दंडित ; जित . ' दोंहींकडून तुम्हीं काईल व्हाल तेव्हां आम्हांवर शब्द .' - रा . १ . २२६ . २ कुंठित ; निरुत्तर . ' पत्र कोठें आहे तें काढावें म्हणजे आम्हीं त्यांस काईल करूं ' - खरे ५ . २४७३ . ( अर . काइल = जित )
  स्त्री. ( कु .) मोठी काहील ; कढई .
   काईल पहा . ०करणें -( व .) फजीत करणें .

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

   कायले वेल्‍या पोळ्याक कायला तोचि जाई
   (गो.) तव्यावरील धिरड्याला उलथनेच पाहिजे.