किरीटिन्

{ kirīṭin }

A Sanskrit English Dictionary

किरीटिन्  mfn.  mfn. decorated with a diadem, [MBh.] &c.
किरीटिन्  m.  m. N. of इन्द्र, [MBh. i, 1525; xiii, 765]
of अर्जुन, [MBh.]; [Bhag.]; [Pañcat.]
of नर [according to the Comm.] [MBh. i]
of an attendant of स्कन्द, [MBh. ix, 2573]
of an attendant of शिव Comm. on [Kum. vii, 95.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

किरीटिन् [kirīṭin] a.  a. [किरीट-इनि] Wearing a crown or diadem; [Bg.11.17,] किरीटिनं गदिनं चक्रहस्तमिच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव 46; [Pt.3.] (-m.) N. of Arjuna; एतच्छ्रुत्वा वचनं केशवस्य कृताञ्जलिर्वेपमानः किरीटी [Bg.11.35.] (Mb. thus accounts for the name: पुरा शक्रेण मे बद्धं युध्यतो दानवर्षभैः । किरीटं मूर्ध्नि सूर्याभं तेनाहुर्मां किरीटिनम् ॥)
 N. N. of Indra; [Mb.1.34.6.]

Shabda-Sagara

किरीटिन्  mfn.  ( -टी-टिनी-टि) Crested, crowned.
 m.  ( -टी)
1. A king.
2. A name of ARJUNA.
E. किरीट a crest, and इनि aff.

ROOTS:

किरीट इनि