कुलाभिः [kulābhiḥ] m. m. a. A treasure.
कुलायः, यम् 1 The nest of a bird; कूजन्तकपोत- कुक्कुटकुलाः कूले कुलायद्रुमाः
[U.2.9;] [N.1.141.] The body; त्वदनुपथं कुलायमिदमात्मसुहृत्प्रियवत् (चरति)
[Bhāg.1.87.22,] प्राणेन रक्षन्नवरं कुलायम्
[Bṛi. Up.4.3.12.] A place or spot in general; विश्वंभरकुलाये तं न पश्यन्ति
[Bṛi. Up.1.4.7.] A woven texture, a web.
A case or receptacle.-Comp.
-निलायः the act of sitting in a nest, hatching, brooding; खगकुलाय-कुलायनिलायिनाम्
[Śi.] -स्थः a bird.