धरणिः [dharaṇiḥ] णी [ṇī] णी f. [धृ-अनि वा ङीप्]
The earth; लुठति धरणिशयने बहु विलपति तव नाम
[Gīt.5.] Ground, soil.
A beam for a roof.
A vein.
Comp. ईश्वरः a king.
an epithet of Viṣṇu.
Of Śiva.
-कीलकः a mountain.
-कोश N. N. of the Dictionary of धरणीदास.-जः,
-पुत्रः, -सुतः an epithet of Mars;
[Mb.9.11.17.] an epithet of the demon Naraka.
-जा, -पुत्री, -सुता an epithet of Sītā, daughter of Janaka (as born from the earth).
-तलम् the surface of the earth.
धरः an epithet of Śeṣa.
of Viṣṇu.
a mountain, सर्वतो मामविध्यन्त सरथं धरणीधरैः
[Mb.3.172.9;] hence ˚सुता = Pārvatī; अन्यं तेनैव तुल्यं धरणिधरसुता प्रार्थयामास पत्यौ
[Sūkti.5.96.] a tortoise.
a king.
an elephant fabled to support the earth.
-धृत m. m.
a mountain.
an epithet of Viṣṇu.
of Śeṣa; माहात्म्यं श्रोतुमिच्छामि शेषस्य धरणीधृतः
[Hariv.] -पतिः a king.
-पूरः, -प्लवः the ocean.-बिडौजस् m. a king; उदभूदथ तत्र नन्दनः शरभोजिर्धरणीबिडौ- जसः
[Śāhendra.2.37.] -भृत् m. m.
a king.
a mountain.
Viṣṇu.
Śeṣa.
-मण्डलम् the globe.
-रुहः a tree.