पक्ष्मन् [pakṣman] n. n. [पक्ष्-मनिन्]
An eyelash; सलिलगुरुभिः पक्ष्मभिः
[Me.94.49;] [R.2.19;11.36.] The filament of a flower.
The point of a thread, a thin thread.
A wing.
The leaf of a flower.
A whisker (मुखो- परिस्थकेश); बाल्यात् प्रसुप्तस्य महाबलस्य सिंहस्य पक्ष्माणि मुखाल्लु- नासि
[Mb.3.268.6.] The hair (of a deer); निसर्गचित्रो- ज्ज्वलसूक्ष्मपक्ष्मणा (लसत्)
[Śi.1.8.] -Comp.
-कोपः, -प्रकोपः irritation produced in the eye by the lashes turning inwards.
-पातः Closing of the eyes; also पक्ष्मसंपातः.