परिव्राज्

{ parivrāj }

A Sanskrit English Dictionary

परि-व्राज्  m.  m. ( [MBh.]; [R. &c.] nom. ट्) a wandering mendicant, ascetic of the fourth and last religious order (who has renounced the world).

ROOTS:

परि व्राज्

The Practical Sanskrit-English Dictionary

परिव्राज् [parivrāj]  m. m., परिव्राजः,
-जकः   A wandering mendicant, vagrant, recluse, an ascetic (of the fourth religious order) who has renounced the world; सर्वारम्भपरित्यागो भैक्ष्याश्यं ब्रह्ममूलता । निष्परिग्रहताऽद्रोहः समता सर्वजन्तुषु ॥ ......... भावसंशुद्धिरित्येषु परिव्राड्वर्य उच्यते ॥ Śabda Ch.

Shabda-Sagara

परिव्राज्  m.  ( -ड् or ट्) The man of the last religious order, the mendi- cant devotee.
E. परि about, व्रज् to go, aff. क्किप्, and the vowel made long; also

ROOTS:

परि व्रज् क्किप्

with घञ् aff. परिव्राज.