पीडनम् [pīḍanam] [पीड् भावे ल्युट्]
Paining, distressing, oppressing, inflicting pain;
[Ms.9.299;] प्रजापीडनसंतापात् समुद्भूतो हुताशनः । राज्ञः श्रियं कुलं प्राणान्नादग्ध्वा विनिवर्तते ॥
[Pt. 1.345;] पीडनवर्गः N. of a chapter in Kau.A. (8. 4).
(a) Squeezing; pressing;
[Rām.7.16.29;] दोर्वल्लिबन्ध- निबिडस्तनपीडनानि
[Gīt.1;] दन्तोष्ठपीडननखक्षतरक्तसिक्ताम्
[Ch. P. 44.] (b) Pressure; ममातिदृढपीडनैरपि न तृप्तिरालिङ्गनैः
[Māl.9.] 38.
An instrument for pressing.
Taking, holding, seizing, as in करपीडन or पाणिपीडन q. v.
Laying waste, devastation.
Threshing corn.
An eclipse; as in ग्रहपीडन q. v. शशिदिवाकरयोर्ग्रहपीडनम्
[Bh.2.91.] Suppressing sounds, a fault in the pronunciation of vowels.