प्रणम्

{ praṇam }

A Sanskrit English Dictionary

प्र-णम्   ( √ नम्) P. Ā. -णमति, °ते ( ind.p. -णम्य) to bend or bow down before (often with मूर्ध्ना, शिरसा &c.), make obeisance to (dat gen. loc. or acc.), [Mn.]; [MBh.] &c.:

Caus. -नामयति, ( ind.p. -नमय्य), to cause a person ( acc.) to bow before ( dat.), [Kālid.];

to bow, incline, ib.

ROOTS:

प्र णम्

The Practical Sanskrit-English Dictionary

प्रणम् [praṇam]   1 [P.]
To bow down, salute, make a low obeisance to, be humble (with acc. or dative); न प्रणमन्ति देवताभ्यः [K.18;] तां भक्तिप्रवणेन चेतसा प्रणनाम [K. 228;] [Ku.7.27;] तस्मात् प्रणम्य प्रणिधाय कायम् [Bg.11.44;] [R.2.21.] (साष्टाङ्गं प्रणम् 'to fall down on the eight limbs'; see अष्टाङ्ग; दण्डवत् प्रणम् 'to bow by throwing oneself down on the ground quite prostrate and flat like a stick placed horizontally, touching the ground at all points; cf. दण्डप्रणाम.) -Caus. (प्रणमयति) To cause to bow down; तामर्चिताभ्यः कुलदेवताभ्यः कुलप्रतिष्ठां प्रणमय्य माता [Ku.7.27.]
To bend, incline.