भृङ्गिन्

{ bhṛṅgin }

A Sanskrit English Dictionary

भृङ्गिन्  m.  m. the Indian fig-tree, [L.]
भृङ्गरिटि    N. of one of शिव's attendants ( cf., °गिरिट &c.), [Kathās.]
pl. N. of a people, [Var.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

भृङ्गिन् [bhṛṅgin]  m. m.
The fig-tree.
 N. N. of an attendant of Śiva; तयोः कारणयोः सद्यः संभूतौ शंकरात्मजौ । एको भृङ्गसमः कृष्णो भिन्नाञ्जनसमोऽपरः । भृङ्गी तस्य तदा ब्रह्मा नाम भृङ्गीति चाकरोत् ॥ [Vamana. P.] ; also भृङ्गिः -Comp.
-ईशः  N. N. of Śiva.

Shabda-Sagara

भृङ्गिन्  m.  ( -ङ्गी)
1. One of ŚIVA'S chamberlains.
2. The Indian fig-tree.
E. भृङ्ग a bee, इनि aff.

ROOTS:

भृङ्ग इनि