मणिक

{ maṇikḥ }

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. मडकें ; डेरा . पावुनिहि अमरमणि कीं कारासदनांत शिखिशिखां जसि मणिकीं । - मोकृष्ण २ . २० . [ वै . सं . ]

A Sanskrit English Dictionary

मणिक  m.  m. a jewel, gem, precious stone, [MW.]
आ   ( ifc. f: ) a water-jar or pitcher, [AdbhBr.]; [GṛS.]; KātyŚr. Sch.; [MBh.]
pl. ( accord. to [Sāy.]) globular formations of flesh on an animal's shoulder, [AitBr.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

मणिकः [maṇikḥ] कम् [kam]   कम् 1 A water-jar; विवृद्धमूषिका रथ्या विभिन्न- मणिकास्तथा [Mb.16.2.5;] तस्माच्च शिल्पान्मणिकादिकारी प्रसिद्ध- नामाजनि कुम्भकारः [N.7.75.]
= अजागलस्तन q. v.
The front part of the male organ of generation.
कः A crystal palace.
A jewel, gem.

Shabda-Sagara

मणिक  n.  ( -कं) A small water-jar, a pitcher.
 m.  ( -कः) A jewel.
E. मणि the same, aff. कन् .

ROOTS:

मणि कन् .