मण्डपः [maṇḍapḥ] [मण्डं भूषां पाति पा-क, मण्ड्-कपन् वा]
A temporary hall erected on ceremonial occasions, an open hall; विवाहमण्डप.
A tent, pavilion; दीर्घेष्वमी नियमिताः पटमण्डपेषु निद्रां विहाय वनजाक्ष वनायुदेश्याः
[R.5.73.] An arbour, a bower, as in लतामण्डप; प्रत्यासन्नौ कुरबकवृतेर्माधवी- मण्डपस्य
[Me.8.] A building consecrated to a deity.-Comp.
-प्रतिष्ठा the consecration of a temple.