मरिचः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  एकः क्षुपः यस्य फलानि व्यञ्जनरूपेण भोजने स्वीक्रियन्ते।   Ex. कृषकः क्षेत्रे मरिचस्य जलेन सिञ्चनं करोति।

MERO COMPONENT OBJECT:

बृहन्मरिचः

ONTOLOGY:

वनस्पति (Flora) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

मरिचक्षुपः

Wordnet:

bd केपसिकाम बिफां

kas شِملا مَرژٕوانٛگَن

mal സിമ്ലാ മുളക്

mar भोपळी मिरची

mni ꯁꯤꯃꯂꯥꯒꯤ꯭ꯃꯣꯔꯣꯛ

 noun  कश्यपस्य पिता ।   Ex. मरिचस्य उल्लेखः कोशे वर्तते
 noun  सुन्दस्य पुत्रः ।   Ex. मरिचस्य उल्लेखःविष्णुपुराणे वर्तते